Uczucia spowodowane grą.

[Askel]

Pamiętam, że to była pierwsza gra, przy której się popłakałem. A stało się to dwa razy. Przy walce ze Sniper Wolf i podczas złego zakończenia, kiedy Meryl umiera. Pamiętam, że było mocno wcześnie rano, a ja właśnie kończyłem grę.

[Słonio]

Tak właśnie mnie naszło na wspominki... Dobre 5-6 lat temu byłem w sanatorium dla młodzieży (w Krasnobrodzie) i postanowiłem zabrać ze sobą PSX-a. Oprócz oczywiście codziennych turniejów w Tekkena i ISS-a postanowiłem odpalić MGS-a. W najśmielszych snach nie spodziewałem się takiego zainteresowania. Mało kto kojarzył angielski, ale starałem się wszystko tłumaczyć (sam większość fabuły wtedy kojarzyłem tylko dzięki artom na OH). Przechodziłem na wyrywki kilka dni, przez całą grę towarzyszyło i dopingowało mnie kilkanaście osób, a wieczorami w sypialni toczyły się długie rozmowy o fabule. Niesamowita sprawa po prostu, łezka się w oku kręci...

[Snake_VR5]

zzzz

[snake971]

Ja od nie dawna mam dzialajace MGS. Jako 4 letnie dziecko mialem ta gra ale dzialalo tylko cd 2 wiec moglem grac tylko w VR TRAINING. Pamietam jak z tata zesmy sie meczyli. Pozniej kupilem nowe (uzywane)PSX z MGS'em w ktorym plytki byly porysane od gry i moglem dojsc tylko do momentu w ktorym strzela sie z Meryl w B1 do straznikow