Duchy

[SaladinAI]

W japońskich wierzeniach ludzka dusza, reikon, po śmierci odchodzi do swego rodzaju czyśćca gdzie oczekuje na obrządki pogrzebowe by móc złączyć się z przodkami. Wierzy się że reikon jest silnie związana z swoją rodziną i chroni jej żyjących członków. Człowiek zmarły nagle, śmiercią gwałtowną w przypadku samobójstwa lub morderstwa bez odprawionych rytuałów pogrzebowych zamienia się w yūrei. Duch ten nie odchodzi do zaświatów, lecz zostaje w fizycznym wymiarze, zwłaszcza gdy kierują nim silne emocje takie jak pragnienie zemsty, miłość, smutek lub nienawiść. Yūrei pozostaje na Ziemi do chwili gdy odpowiednie rytuały zostaną dokończone lub gdy emocjonalny konflikt wiążący go z żyjącymi zostanie rozwiązany. W przeciwnym wypadku yūrei będzie błądził w nieskończoność.

Yūrei najczęściej pozostają w miejscu swojej śmierci lub gdzie spoczywa ich ciało, tudzież podążają za swoim mordercą lub ukochaną osobą aż ich cel zostanie wypełniony.

W serii znamy wielu yūrei. Wydaje mi się że możemy zaliczyć do nich Ravena, który wiąże się z Snake'em i obiecuje za nim podążać i go obserwować. Zresztą znacznie później, na Shadow Moses, okazuje się że duchy zabitych wojowników pozostają na miejscu swojej śmierci. Chyba najbardziej znanym yūrei jest The Sorrow. Jego duch wciąż zalega przy ciele, czekając aż jego ukochana wróci na miejsce jego śmierci.

Wszystko to wiąże się z ciekawym motywem ducha wojownika. Wspomina o nim Raven, także The Sorrow obiecuje The Boss że duch wojownika zawsze będzie z nią. Wykluczam raczej reinkarnację. Widzę w tym raczej motyw reikon chroniącego członka swojej rodziny. Dużą zagadkę stanowi dla mnie Raiden. Zapowiedź tej postaci z MGS 4 mówiła o duszy wojownika zawartej w jego egzoszkielecie. Co to oznacza? Być może ten motyw zostanie jeszcze rozwinięty w następnych częściach.

[Gillian]

Zapowiedź tej postaci z MGS 4 mówiła o duszy wojownika zawartej w jego egzoszkielecie. Co to oznacza?

A może chodzi właśnie o ducha Franka Jaegera? Przez wzgląd na podobieństwo tych postaci, tego, co się z nich zostało.
Yurei Grey Foksa mogłaby wędrować też w poszukiwaniu Naomi przez wzgląd na jakieś wyrzuty sumienia. Naomi umiera, dusza Franka zostaje uwolniona, przez co i Raiden przestaje walczyć, jednoczy się z rodziną. Tylko pozostaje pytanie, co z Rising?

[Hal]

Przydatny temat, który dodatkowo uwypukla cenioną przeze mnie japońskość MGSów. Bo jakby się tak głębiej zastanowić, to duchy towarzyszyły serii od zawsze. Od niespodziewanego powrotu Kyle'a Schneidera w MG2, przez MGS1, gdzie do czynienia mieliśmy z wizerunkami twórców gry i Psycho Mantisem, postacią ze sfery metafizycznej; poprzez MGS2, gdzie nieuosobione 'duchy przeszłości' niejako kstałtowały rzeczywistość teraźniejszą, będąc stale obecne w świadomości bohaterów, wpływały na ich działanie. W MGS3 mieliśmy już do czynienia z bardziej dosłownym potraktowaniem tego zagadnienia, czego przykładem jest medium w postaci The Sorrow. Dość powiedzieć, że jego zwłoki w trakcie rozwoju narracji nadal obecne są w Tselinoyarsku, a więc w miejscu, gdzie wypełniło się przeznaczenie mężczyzny. Jego duch jest więc naturalnie przyszpilony do miejsca, w którym zamordowała go własna kochanka. Nie dziwi więc spotkanie Sorrow z Big Bossem, który wkracza w sferę rzeki, jaka była wcześniej świadkiem śmierci bohatera. Jest również i spirytualna forma The Boss, jaka objawia się na tle bieli Śniadeków samemu Jackowi.

Bardzo ciekawy pod względem japońskiego podejścia do duchów jest i MGS4, a w szczególności akt rozgrywającvy się na Shadow Moses. Sam Old Snake jest niczym zjawa czasów minonych; niczym cień przeszłości powracający w przestrzeń, w której jego byt najwyraźniej odznaczał się swoją obecnością w skali serii. Ważne są tutaj też głosy, które podczas tej rewizyty na wyspie pobrzmiewają w myślach Solida. Głosy nieżyjących już postaci, głosy sprzed nieomal dekady, głosy tych, dla których wyspa stała się grobem, bądź miejscem upadku złudzeń. Podobnie jak Solid, przykute do tego mroźnego miejsca, dusze te domagają się uwagi, starają się przypomnieć o swym istnieniu. Zwieńczeniem tego jest walka z Crying Wolf, będąca reminiscencją pojedynku snajperskiego z MGS1. Starcie odbywa się w tym samym miejscu, w którym Snake zamordował Wolf i w którym postrzelona została Meryl. Jest wreszcie śmierć Naomi. Kobieta umiera dokładnie w tym samym hangarze, w którym żywota dokonał jej brat. Istotne jest to, że sama decyduje się umrzeć w tym, a nie w innym miejscu, czując pewnie nieuzasadnione przywiązanie do tej przestrzeni. A może to jej sposób na spotkanie z Frankiem?

[SaladinAI]

A propos duchów, w końcu pamiętamy choćby te znane z MGS i ich zdjęcia.

Reżyser Rising w pierwszej cześci:

[Osvelot]

Zwieńczeniem tego jest walka z Crying Wolf, będąca reminiscencją pojedynku snajperskiego z MGS1. Starcie odbywa się w tym samym miejscu, w którym Snake zamordował The Boss i w którym postrzelona została Meryl.

Tego elementu nie skumałem :I

[Faja]

Od kiedy Shadow Moses leży na terytorium Rosji?

[Gillian]

W sumie Alaska kiedyś była rosyjska ; )

[Faja]

Ale nie w roku wydarzeń z MGS1, poza tym grubo to naciągane, że The Boss zginęła w miejscu starcia z Crying/Sniper Wolf. Tu najwidoczniej Hal chyba się zapędził.

[La-Li-Lu-Le-Lo]

Halowi pewnie chodziło nie o The Boss, tylko o Sniper Wolf która zginęła w miejscu starcia z Crying Wolf. The Boss i Sniper Wolf zostały zastrzelone w podobny sposób..

[SALADYN]

Ano pewno chodziło mu o Sniper Wolf w końcu Shadow Moses to nie Rokovoj Bereg.

[SaladinAI]

Rokovoj Bereg

A gdzie jest Rokovoj Bereg?

[SALADYN]

No klimat raczej nie wskazuje aby to było koło podbiegunowe a już na pewno nie są to Aleuty.

[Hal]

Tak, oczywiście, że miałem na myśli Sniper Wolf. Chochlik najwyraźniej wdarł się do tego niemal rocznego już posta:)